Czy nanocząstki srebra są szkodliwe?

Wpisany przez Marcin Owczarek

czwartek, 29 marca 2012 14:05

Zgodnie z wynikami najnowszego badania przeprowadzonego przez Norweski Instytut Zdrowia Publicznego, nanocząstki srebra są bardziej szkodliwe dla jąder komórki niż nanocząstki ditlenku tytanu. Należy jednak zaznaczyć, że zastosowanie obu typów nanocząstek może mieć wpływ na jądra komórki, a w konsekwencji także na płodność.   Nanotechnologia coraz częściej stosowana jest w przypadku produktów konsumpcyjnych, leków oraz wyrobów budowlanych. Potencjalne ryzyko wynikające z zastosowania nanocząstek musi być monitorowane – w ten sposób przemysł będzie mógł rozwijać produkty bezpieczne zarówno dla ludzi, jak i przyrody. Poprzednie badanie, na przykładzie myszy i szczurów, wykazało, że nanocząstki mogą przenikać zarówno przez barierę krew-mózg, jak i barierę krew-jądro, a następnie zostać wchłonięte przez komórki. Badanie to miało na celu sprawdzić, czy nanocząstki srebra oraz ditlenku tytanu mają jakikolwiek wpływ na jądra komórek ludzi oraz myszy. Naukowcy odkryli, że nanocząstki srebra mają toksyczny wpływ na komórki – powstrzymują one wzrost komórkowy oraz rozmnażanie. Co więcej, powodują obumarcie komórki w zależności od natężenia oraz czasu, w jakim komórka znajdowała się pod wpływem nanocząstek srebra. Efekt ten był mniej widoczny w przypadku nanocząstek ditlenku tytanu, choć oba typy powodowały uszkodzenia w obrębie DNA, właściwego dla danego typu komórki.   „Wydaje się, że typ nanocząstki, a nie tylko rozmiar, może być czynnikiem ograniczającym” twierdzi Nana Asare, główny autor badania opublikowanego w Toxicology. Dalsze badania, które wykorzystywałyby modele in vivo, wymagane są do sprawdzenia wpływu nanocząstek na zdrowie reprodukcyjne. Naukowcy wykorzystali komórki pochodzące z linii komórkowej ludzkiego raka jąder oraz jądra komórkowe dwóch gatunków myszy, w tym jednego genetycznie zmodyfikowanego, tak aby mógł posłużyć jako model zaburzeń funkcji reprodukcji u mężczyzn. Komórki zostały poddane (w różnym natężeniu oraz przez różny okres czasu) działaniu nanocząstek ditlenku tytanu (21nm) oraz dwóm nanocząstkom srebra o rozmiarach 20nm i 200nm. Oba rozmiary nanocząstek srebra utrudniały normalne funkcjonowanie komórek oraz powodowały ich obumarcie w większym stopniu niż nanocząstki ditlenku tytanu. W szczególności cząstki srebra o rozmiarze 200nm powodowały wzrost uszkodzeń DNA, zależny od ich natężenia w ludzkich komórkach. Więcej informacji: Asare N, Instanes C, Sandberg WJ, Refsnes M, Schwarze P, Kruszewski M, Brunborg G. Cytotoxic and genotoxic effects of silver nanoparticles in testicular cells. Toxicology, 291: 65-72 (2012) Fonte: NanoNet